Ford Puma ST-Line 125hp Δοκιμή
Έχω οδηγήσει το Puma τη μέρα που παρουσιάστηκε στην Ελλάδα, το οδήγησα σε εκδόσεις ST Line, Vignale την κορυφαία ST, το οδήγησα μόνος μου το οδήγησα μαζί με την Κατερίνα Στικούδη αλλά πάντα είναι μια νέα ευκαιρία να οδηγήσεις για ακόμα μια φορά ένα Ford Puma. Μπορεί να παρουσιάστηκε πριν 4 χρόνια σε μια εποχή που δεν ξέραμε καν τι έρχεται μπροστά μας με τον Covid, όμως το Puma ξεχώριζε από τότε εμφανισιακά και πάρα το ότι είναι έτοιμο το facelift οι αλλαγές είναι ελάχιστες στο εξωτερικό. Αυτό γιατί η γραμμή του Puma είναι πολύ μοντέρνα και θελκτικη κάτι που φαίνεται και στο ποσό το εκτιμά ο κόσμος στις πωλήσεις του, ειδικά στην Ελλάδα.
Μέσα θα έρθει ένα βαρύ facelift, αλλά έξω η σιλουέτα του Puma, είναι ο καθρέφτης της σπορ ψυχής του και με αυτήν τη δυναμική εικόνα δεν μπορεί να κρύψει με τίποτα ότι είναι το πιο παιχνιδιάρικο και σπορ SUV της κατηγορίας του. Δεν γίνεται να μην ξεκινήσεις από το γεγονός ότι είναι ένα crossover που σου προσφέρει μεγάλο χώρο αποσκευών μαζί με το megabox και πάρα την κουπέ του σχεδίαση, οι πίσω κάθονται άνετα, εκτός μόνο αν μιλάμε για κάποιον αρκετά ψηλό. Ίσως χρειαστεί να σκύψει λίγο περισσότερο. Το εσωτερικό δεν είναι κ πολύ φωτεινό με τα μικρά παράθυρα και την μαύρη επένδυση στην οροφή, όμως ακολουθεί τη σπορ χροιά του εξωτερικού, ενώ το ακούς πολύ καλά δεμένο όσο κινείσαι χωρίς τριγμούς και η ποιότητα σε όσα αγγίζεις είναι πολύ καλή. Μπορεί πίσω στις πόρτες να μην έχει το ίδιο ύφασμα με μπροστά και να έχει μόνο πλαστικό. Είναι κάτι που όλες οι εταιρείες κάνουν και σε μεγαλύτερες, πιο ακριβές κατηγορίες. Η έκδοση Vignale που είχα οδηγήσει πρόσφατα, είχε τα πάντα από εξοπλισμό και μια πιο χλιδατη εμπειρία στο εσωτερικό του. Όμως και το ST Line έχει όλα όσα θες, οπτικά την επιθετικοτητα και σε εξοπλισμό από cruise control και βοήθεια σε λωρίδες μέχρι αναδιπλουμενους καθρέφτες, αισθητήρες βροχής και αυτόματα φώτα. Κατέληξα επιτηδες στα αυτόματα φώτα γιατί ήθελα να πω το παράπονο μου. Το καταλαβαίνω – λόγω κόστους – ότι γίνεται αυτό, όμως έχει led ημέρας, φώτα led στη μεσαία σκάλα, φώτα στροφης led κάτω χαμηλά σαν προβολείς και αυτόματη μεγάλη σκάλα η οποία ανάβει κίτρινη! Κι έτσι έχεις led λευκό φως με ένα κίτρινο της λάμπας αλογόνου στη μέση. Λίγοι θα το προσέξουν, αλλά νομίζω κρίμα είναι να χαλάει μια τόσο όμορφη και μοντέρνα εικόνα με τα φανάρια αυτά που φωτίζουν τόσο καλά το βράδυ.
Όταν μιλάμε για Ford πλέον ξέρεις ότι θα είναι Ecoboost και υβριδικό. Ήπιο υβριδικό ναι που δεν μπορεί να κινηθεί μόνο ηλεκτρικά, όμως είναι τόσο βοηθητικό για τον κινητήρα που ανεβάζει άμεσα τη δύναμη του και ταυτόχρονα ρίχνει την κατανάλωση του. 998 κυβικά εκατοστά μόνο και με τη βοήθεια του τούρμπο και του ηλεκτροκινητήρα βγάζει 125 ίππους στην πιο ήπια εκδοχή του Puma, ενώ η μέγιστη ροπή φτάνει τα 170 Nm. Το υβριδικό σύστημα αποθηκεύει τη χαμένη ενέργεια σε μια μπαταρία 48v και με αυτήν βοηθάει τον Ecoboost για πιο άμεση και μεγαλύτερη ροπή. Απ’την άλλη μόλις αφήνεις το πόδι σου από το γκάζι το regen είναι τόσο έντονο λες και οδηγείς κάποιο ηλεκτρικό και χρησιμοποιείς one pedal. Όλα αυτά τα βλέπεις στο καντράν, ποτέ φορτίζει ποτέ χρησιμοποιεί τον κινητήρα η ρολάρει, ενώ το start stop είναι τόσο γρήγορο που δεν παίρνει μπροστά με το που θα πατήσεις συμπλέκτη αλλά μόλις πας να βάλεις πρώτη. Στην αρχή νόμιζα πως χάλασε, αλλά είναι απίστευτα γρήγορο και όλα αυτά βοηθούν πολύ στην κατανάλωση, έχοντας ταυτόχρονα πολύ καλές επιδόσεις. Για την ακρίβεια μια μέτρηση μου ήταν στα 9,2 στα 100, αλλά θα παραδεχτώ ότι είχε μια μικρή κατηφόρα. Κατά μέσο όρο, όμως, ήταν πάντα κάτω από δέκα κοντά στο 9,8. Αυτό δεν το επηρέασε να παραμείνει άνετα κάτω από 8 λίτρα στα 100, όσες φορές κι αν έκανα τις μετρήσεις ή όσο κι αν το πίεζα στις στροφές. Μέσα στην πόλη το ρίχνεις άνετα κάτω από 6 λίτρα, την ώρα που έχεις την σπορ ανάρτηση του ST Line να σου υπενθυμίζει ότι πρέπει να βγεις εκτός, να νιώσει πιο ζωντανό. Εδώ που τα λέμε πάρα τη σφιχτή ρύθμιση και την 17-αρα ζάντα δεν είχες κανένα απολύτως θέμα σε λακκούβες ή στο ποσό εύκολα το χρησιμοποιείς σε στενά. Είναι compact κι αυτό βοηθάει και στις μανούβρες αλλά και στην σπορ οδήγηση. Η ανάρτηση είναι περισσότερο της μιας επαφής και τέλος, πάρα της συνεχόμενης διάδρασης. Ας το εξηγήσω αυτό που είπα γιατί ίσως ακούστηκε πιο ερωτικό από οσο θα έπρεπε. Ακόμα κι αν υπάρχουν πολλές συνεχόμενες ανωμαλίες στην άσφαλτο η αντίδραση που θα νιώσεις από το Puma θα είναι μια. Με το πρώτο χτύπημα στη λακκούβα έχει γίνει flat σε όλες τις υπόλοιπες, δεν συνεχίζει να ακολουθεί το τι κάνει η άσφαλτος από κάτω του, αλλά πατάει cancel βάζοντας τους επιβάτες του σε μια ευθεία γραμμή με το δρόμο.
Ένα Ford δεν γίνεται να μην το στρίψεις, είναι η μοναδική εταιρεία που έχει σπορ προσανατολισμό σε κάθε τι που βγάζει στους δρόμους. Σπορ με ουσία, με την αδρεναλίνη που σε αναγκάζει να παράξεις ένα αυτοκίνητο με τόσο σωστά τονισμένη οδηγοκεντρική συμπεριφορά. Ναι ακόμα και σε crossover. Δεν θα βρεις κανένα όμοιό του στον τομέα αυτό. Είναι το κάτι παραπάνω σε σχέση με ο,τι άλλο κυκλοφορεί. Σίγουρα θα βρεις αυτοκίνητα να είναι καλύτερα σε χώρους ή σε αυτονομία, όμως με τίποτα δεν θα βρεις καλύτερο στο ποσό ζωντανό είναι το Puma ακριβώς από κάτω σου. Θα μπεις με λίγη παραπάνω φορά άθελά σου στη στροφή και το πιο λογικό καθώς στρίβεις είναι να πατήσεις λίγο φρένο, τότε θα νιώσεις ακαριαία να χάνεις την ουρά. Όχι με τρόπο που δεν μπορείς να μαζέψεις, αλλά με τον πιο παιχνιδιάρικο τρόπο. Ξεκλείδωσε το πίσω μέρος γιατί έτσι. Αυτό είναι το fun to drive. Κι έχει κι άλλα. Με το κανονικό χειρόφρενο, βάζεις το Puma σε άσφαλτο που γλιστράει και γίνεται μια πανέμορφη μπαλαρίνα.
Ακόμα κι αν ξεχάσεις να βγάλεις το traction control σε αφήνει να γλιστρήσεις για μεγάλη γωνία μέχρι να επέμβει. Για την ακρίβεια αυτή η ηθελημένη απώλεια πρόσφυσης ειναι εθιστική, όχι μόνο με το χειρόφρενο που είναι τερτίπι του οδηγού αλλά με το ότι το ίδιο το αυτοκίνητο επιλέγει ποτέ να αφήσει την επαφή με την άσφαλτο ώστε να γίνει πιο απολαυστικό. Σε γρήγορες στροφές είναι κολλημένο στη γραμμή του και με το τιμόνι μόνο στη σπορ ρύθμιση είναι ακριβές και πάρα πολύ γρήγορο. Στο Νormal το νιώθεις εντελώς νεκρό, χωρίς να καταλαβαίνεις που πρέπει να στρίψεις. Αν κλείσεις απότομα στην είσοδο θα το αναγκάσεις σε μια μικρή υποστροφή η οποία ποτέ δεν είναι συνεχόμενη, ούτε σου κόβει τρομερά τη φόρα. Αν αφήσεις γκάζι ή πατήσεις φρένο μέσα στη στροφή το πίσω μέρος θα σε χαιρετήσει. Κι είναι τόσο ωραίο να βλέπεις το Puma να περιστρέφεται και να δίνει την ορμή πίσω ώστε να βγει όσο πιο γρήγορα γίνεται από τη στροφή. Λίγα αυτοκίνητα το κάνουν αυτό. Το πιο πρόσφατο ήταν το Mazda 3, όμως όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο εδώ.
Με το Puma το χαμόγελο είναι συνεχόμενο. Ακόμα και στην έκδοση με τα λιγότερα άλογα το ευχαριστιέσαι δεόντως. Άλλη μια απόδειξη πως δεν είναι μόνο η δύναμη, αλλά το πλαίσιο πάνω στο οποίο βασίζεται ένα αυτοκίνητο για να είναι σπορ και όχι κάτι άχρωμο. Μπορει άνετα και για εκτός δρόμου όσες φορές το χρειάστηκα στα αστικά ανεβοκατεβασματα δεν είχε ποτέ κανένα θέμα λόγω ύψους και σε χωμάτινες διαδρομές με πατημένο χώμα κι όχι δύσβατο τα προγράμματα οδήγησης σε slippery και trail βοηθούν τόσο πολύ και στην πρόσφυση και στο να παίζεις ακόμα κι εκει με το Puma.
